Αθανασία Τσέλλου
Το ενδεχόμενο να προκύψει Παγκόσμιος Πόλεμος και επισιτιστική κρίση προβληματίζει τους περισσότερους εξ’ ημών. Τα άρθρα που δημοσιεύουμε στο koolnews και έχουν θέμα την αποθήκευση τροφίμων έχουν χιλιάδες χτυπήματα και πολλές κοινοποιήσεις στα social media. Το ενδιαφέρον του κόσμου είναι πραγματικά τεράστιο!
Εδώ πρώτος διάβασες πώς θα αποθηκεύσεις αλεύρι αλλά και πώς θα αποθηκεύσεις όσπρια. Ήρθε η ώρα να δεις πώς μπορείς να αποθηκεύσεις κρέας.
Η συνταγή δεν είναι νέα, είναι αυτή που εφάρμοζαν μέχρι και πριν από 40 50 χρόνια σε αρκετά χωριά της Ελληνικής επαρχίας όταν δεν υπήρχε το ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικά ούτε για ψυγεία με τη μορφή που ξέρουμε σήμερα!
Έτσι θα αποθηκεύσεις χοιρινό κρέας.
Τα παλιά χρόνια στα χωριά, αρκετά σπίτια είχαν στο στάβλο γουρούνι. Όταν το έσφαζαν ακολουθούσαν την πιο κάτω διαδικασία για να έχουν κρέας σχεδόν 1 χρόνο!
Πρώτα έκοβαν το κρέας σε μερίδες, χώριζαν τις μπριζόλες, το καρέ, το λαιμό, το μπούτι, την πανσέτα και τα άλλα μέρη του χοιρινού σε κομμάτια όσο περίπου είναι και μία μπριζόλα, γύρω στα 200 με 300 γραμμάρια!
Πρώτα το πάστωμα
Το πρώτο πράγμα που έκανα είναι να παστώσουν το κρέας με χοντρό αλάτι. Η διαδικασία είναι γνώριμη. Βάζεις χοντρό αλάτι στον πάτο ενός καλαθιού και στη συνέχεια απλώνεις μία στρώση με κρέας από πάνω. Καλύπτεις ξανά με χοντρό αλάτι και συνεχίζεις με την ίδια διαδικασία ώστε όλο το κρέας να έχει καλυφθεί με χοντρό αλάτι και από τις δύο πλευρές.
Το καλάθι πρέπει να αφήνει τα υγρά να φεύγουν και αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου τρεις ημέρες. Στόχος είναι και να ψηθεί το κρέας αλλά και να φύγουν τα περιττά υγρά!
Μετά από τρεις ημέρες το κρέας έβγαινε από το αλάτι κομμάτι-κομμάτι και πλενόταν καλά.
Ακολουθούσε το βράσιμο του κρέατος
Για το βράσιμο δε χρησιμοποιούσαν νερό αλλά μόνο κρασί. Έβαζαν σε μεγάλο καζάνι να βράσει κρασί και μέσα έριχναν το κρέας. Το κρέας σιγόβράζε και ο στόχος ήταν να βγει το λίπος και να εξατμιστεί τόσο το αλκοόλ αλλά και στη συνέχεια όλο το κρασί.
Σε αυτή τη διαδικασία που δεν απαιτούσε ιδιαίτερα δυνατή φωτιά με μία ξύλινη κουτάλα γινότανε και ένα συχνό ανακάτεμα.
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω ο στόχος είναι να μείνει μόνο το βρασμένο κρέας και το λίπος.
Αποθήκευση του κρέατος
Στη συνέχεια αφαιρούσαν το καζάνι από τη φωτιά και σε πήλινα κιούπια γινόταν η τοποθέτηση του κρέατος.
Αφού η θερμοκρασία άρχισε σιγά-σιγά να πέφτει τοποθετούσαν το κρέας μαζί με το λίπος στα κιούπια, έτσι ώστε το λίπος να καλύπτει όλο το κρέας!
Με αυτόν τον τρόπο το κρέας μπορούσε να διατηρηθεί για πάρα πολλούς μήνες. Όταν ήθελαν φαγητό, έβγαζαν κρέας μαζί με λίπος ξέπλεναν και αφαιρούσαν το λίπος και μπορούσαν να μαγειρέψουμε το κρέας συνήθως στο τηγάνι!
Όπως μας εμπιστεύτηκε φίλη αναγνώστρια που μας μετέφερε από τα παιδικά της χρόνια τη συγκεκριμένη διαδικασία, το φαγητό δεν ήταν αλμυρό, αλλά δεν χρειαζόταν επιπλέον αλάτι!
Μάλιστα όπως ανέφερε χαρακτηριστικά αν το πάστωμα είχε πιάσει, δεν έπιανε ούτε καν μούχλα επιφανειακά πάνω το λίπος.
Αν επιφανειακά υπήρχε ελάχιστη μούχλα τότε απλά την αφαιρούσαν με προσοχή. Σε καμία περίπτωση δεν έφτανε ποτέ μέσα αυτή
