Αθανασία Τσέλλου
Αποτελούν ένα από τα αγαπημένα φαγητά-συνοδευτικά μας. Αλλά, όσο εύκολες κι αν μοιάζουν, ακόμα και οι τηγανιτές πατάτες θέλουν την προσοχή και… τέχνη.
Δεν είναι δύσκολο πράγμα η τηγανιτή πατάτα, αλλά χρειάζεται και αυτή την ίδια προσοχή που χρειάζεται ένα καλό φαγητό, για να γίνουν καλές. Θα σας δώσω δύο τρόπους, έναν αμερικάνικο και έναν ευρωπαϊκό.
Ο αμερικάνικός τρόπος
Χρησιμοποιείτε λάδι, είτε ελαιόλαδο, είτε φυτικό. Οι αμερικάνοι χρησιμοποιούν πιο πολύ το φυτικό. Καταρχήν κόβουμε τις πατάτες ψιλές ή χοντρότερες και τις βάζουμε 1-2 ώρες μέσα στο νερό. Τις ξεπλένουμε και τις σκουπίζουμε με χαρτί κουζίνας για να στεγνώσουν.
Ανάβουμε τη φωτιά και πετάμε τις πατάτες μέσα ενώ ακόμα το λάδι είναι κρύο. Τις αφήνουμε μέχρι να γίνουν και στα τελευταία 3-4 λεπτά μπορούμε να πετάξουμε μέσα 1/4 κρεμμυδιού που τους προσδίδει ένα ωραίο άρωμα. Όταν τις βγάζουμε τις στεγνώνουμε πάλι με χαρτί κουζίνας για να μην απορροφήσουν το λάδι και μαλακώσουν.
Ο γαλλικός τρόπος
Κόβουμε τις πατάτες πολύ ψιλές, όπως στη φωτογραφία. Τις βάζουμε και πάλι στο νερό για 1-2 ώρες, τις βγάζουμε και τις στεγνώνουμε σε χαρτί κουζίνας.
Το λάδι που χρησιμοποιούμε σε αυτή την περίπτωση είναι αραχιδέλαιο (peanut oil), ελαφρύ και νόστιμο. Ζεσταίνουμε το λάδι και ρίχνουμε τις πατάτες μέσα. Όταν έχουν μισογίνει και έχουν πάρει πολύ ελαφρύ χρώμα, τις βγάζουμε και τις ακουμπάμε πάνω σε ένα πιάτο με χαρτί κουζίνας, για ένα 10λεπτο, για να ανασάνουν.
Ζεσταίνουμε πάλι το λάδι για να γίνει καυτό και τις ξαναπετάμε μέσα μέχρι να γίνουν crispy. Αυτός ο τρόπος τηγανίσματος είναι και ο καλύτερος. Και τα πατατάκια σας θυμίζουν καλά εστιατόρια εξωτερικού. Εννοείται ότι πριν τις σερβίρουμε τις ξαναστεγνώνουμε από το λάδι σε χαρτί κουζίνας.
Σε αυτές τις πατάτες μπορείτε να κάνετε και ένα κόλπο που κάνουν γνωστοί σεφ. Όταν τις βγάλετε, τις “ραντίζετε” με λίγο λάδι τρούφας και ρίχνετε πολύ ψιλοκομμένη -σαν κόκκους άμμο- παρμεζάνα, αλάτι, πιπέρι, τις ανακατεύετε για να πάει παντού το άρωμα της τρούφας και είστε έτοιμοι για ένα “άλλο” πιάτο.
