Νάσος Μπετούγιας
Εάν έχετε γάτα στο σπίτι ή ταΐζετε κάποια αδέσποτα ή ακόμα σας αρέσει να βλέπετε βίντεο με γάτες στο YouTube, τότε ξέρετε ότι κάτω από το χνουδωτό εξωτερικό τους, συχνά κρύβεται μια καρδιά από χάλυβα.
Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, ότι μια μικροσκοπική, αξιολάτρευτη άγρια γάτα είναι ένας από τους πιο θανατηφόρους δολοφόνους στον κόσμο.
Με βάρος περίπου 1,5-2 κιλά και με μήκος περίπου 40cm, η μαυροπόδαρη γάτα είναι η μικρότερη άγρια γάτα στην αφρικανική ήπειρο. Ζει στα ξηρά λιβάδια και τη σαβάνα του Karoo και της Kalahari στη Νότια Αφρική και σε μέρη της Μποτσουάνα και της Ναμίμπια.
Παρά το μικρό της ανάστημα, η μαυροπόδαρη γάτα είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς κυνηγούς στον πλανήτη – με ποσοστό επιτυχίας 60%, σύμφωνα με το BBC. Αυτό είναι υψηλότερο από πολύ μεγαλύτερα και πιο τρομακτικά αιλουροειδή όπως τα λιοντάρια, τα τσιτάχ και οι τίγρεις.
Αν και είναι μοναχικές και μυστικοπαθείς από τη φύση τους, αυτές οι μικρές γάτες έχουν άγρια φήμη. Ένας τοπικός μύθος λέει ότι μπορούν να καταρρίψουν μια καμηλοπάρδαλη, κάτι που αν και είναι σίγουρα ψευδές, υπονοεί την ικανότητά τους ως κυνηγοί.
Ίσως μέρος του λόγου της επιτυχίας τους είναι το πόσο δραστήριοι είναι. Οι μαυροπόδαρες γάτες τρώνε αδηφάγα, λεηλατούν κυρίως μικρά τρωκτικά και πουλιά, αλλά η αδιάκριτη διατροφή τους περιλαμβάνει τα πάντα, από έντομα έως περιστασιακά, μεγαλύτερα θηράματα όπως ο λαγός του Ακρωτηρίου.
Είναι νυχτερινοί κυνηγοί, που περπατούν έως και 20 μίλια τη νύχτα αναζητώντας θήραμα.
Προφανώς, σκοτώνουν έως και 14 ζώα τη νύχτα για να συμβαδίσουν με τον εξαιρετικά γρήγορο μεταβολισμό τους αφού πεινάνε γρήγορα. Αυτός σημαίνει ότι σκοτώνει ένα ζώο κάθε 50 λεπτά τη νύχτα.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες γάτες, δεν είναι σπουδαίοι ορειβάτες. Αντίθετα, κυνηγούν κυρίως καταδιώκοντας το θήραμα στο έδαφος, καμουφλαρισμένο πίσω από κομμάτια βλάστησης, χάρη στα σκοτεινά σημεία που διασκορπίζουν την καστανόξανθη γούνα τους.
Περιστασιακά, θα περιμένουν σιωπηλά για ώρες έξω από ένα λαγούμι για να πιάσουν ένα τρωκτικό. Ή, στην περίπτωση των πουλιών, θα περάσουν γρήγορα μέσα από το γρασίδι για να τρομάξουν τα θύματά τους και μετά θα αρπάξουν τα πουλιά από τον αέρα με ένα εντυπωσιακό άλμα.
Αυτά τα μικρά χνουδάκια που ονομάστηκαν για τα μαύρα πέλματα των ποδιών τους είναι εξαιρετικά σπάνια.
Η μοναχική και μυστικοπαθής φύση τους καθιστά δύσκολο να εντοπιστούν, αλλά οι ερευνητές εκτιμούν ότι υπάρχουν μόνο περίπου 9.000 γάτες που ζουν αυτήν τη στιγμή στη φύση. Οι γάτες αναφέρονται ως ευάλωτες από την IUCN, η οποία σημειώνει ότι ο πληθυσμός τους μειώνεται κυρίως λόγω παραγόντων όπως η μείωση των ζώων που θηρεύουν και η απώλεια των κατάλληλων χώρων.
Κατά τη διάρκεια των ημερών, οι μαυροπόδαρες γάτες κρύβονται σε λαγούμια – συνήθως εγκαταλελειμμένους λόφους τερμιτών ή λαγούμια που χτίζονται από άλλα ζώα όπως οι λαγοί, καθώς δεν είναι σε θέση να χτίσουν το δικό τους.
Αλλά η εξάρτησή τους από άλλα ζώα για καταφύγιο τα καθιστά ευάλωτα όταν αυτά τα είδη στοχοποιούνται από αγρότες ή λαθροθήρες. Σκοτώνονται επίσης κατά λάθος με μεθόδους που προορίζονται για άλλα αρπακτικά όπως το δηλητήριο για τον έλεγχο των παρασίτων ή οι παγίδες για τα τσακάλια.
Ευτυχώς, αυτά τα μικρά πλάσματα είναι προστατευόμενο είδος και το κυνήγι τους είναι παράνομο στη Μποτσουάνα και τη Ναμίμπια.
