Μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο «ΜΕGA Καλημέρα» και την Ελένη Μουστάκη παραχώρησε η Έρρικα Πρεζεράκου. Η αθλήτρια μίλησε, μεταξύ άλλων, για το σοβαρό ατύχημα που είχε στο χέρι της κατά την περίοδο των καλοκαιρινών της διακοπών και τον θάνατο της ανιψιάς της.
«Ξεκίνησα τον πρωταθλητισμό στα 25 μου, γιατί εργαζόμουν πάρα πολλές ώρες σε μία εταιρεία, αισθανόμουν ότι χρειαζόταν κάπως να γυμνάσω το σώμα μου, ξεκίνησα και πήγα σε ένα γυμναστήριο, το συναίσθημα που είχα από αυτό το γυμναστήριο ήταν “του βαριέμαι”, οπότε έψαξα να βρω τι μπορώ να κάνω για να περάσω καλύτερα. Ένας φίλος μου μού πρότεινε να πάω στο Ολυμπιακό Στάδιο και ξεκίνησα να τρέχω γύρω-γύρω εκεί και να κάνω λίγο προπόνηση με έναν προπονητή. Μία μέρα, είδα κάποια κορίτσια που έκαναν άλμα επί κοντό, και ένιωσα ότι αυτό είναι για μένα. Πήγα εκεί και είπα “μπορώ να δοκιμάσω κι εγώ;”. Αυτό ήταν ένας τεράστιος έρωτας, που διήρκησε περίπου 10 χρόνια» ανέφερε σχετικά με το πώς άρχισε η πορεία της στον στίβο.
Για το ατύχημα που είχε κατά την περίοδο των καλοκαιρινών της διακοπών στην Κύθνο, όταν έπεσε από το σκάφος, υπογράμμισε: «Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη πρόκληση αυτή για μένα και ανά περιόδους βίωσα πολλά συναισθήματα σε σχέση με αυτό. Πάντα, όμως, σκέφτομαι ότι πρέπει να στραφώ στο καλό που έχει συμβεί. Το καλό που έχει συμβεί είναι ότι, έχοντας το χέρι μου λίγο πιο ψηλά από το κεφάλι μου, βρέθηκα κάτω από δυο 300αρες μηχανές και δυο τεράστιες προπέλες. Θα μπορούσα να έχω σκοτωθεί οπουδήποτε αλλού κι αν με χτυπούσαν, οπότε έχω τώρα μια στάση ευγνωμοσύνης που κατάφερα να είμαι ζωντανή. Βοηθήθηκα από την αγάπη του κόσμου.
Έκανα πολλά χειρουργεία και έχω ακόμα να κάνω κι άλλα. Έχω και ένα δικαστήριο, που πρέπει να ολοκληρωθεί. Το χέρι δεν επιστρέφει για να γίνει όπως ήταν, οπότε επειδή αυτό δεν αλλάζει, δεν έχω ούτε θυμό, ούτε ένταση. Επειδή, όμως, ο άνθρωπος, που το προκάλεσε, δε λειτούργησε καλά, ούτε κατά το ατύχημα ούτε μετά από αυτό, χρειάζεται να δεχτεί τις συνέπειες. Είδα μια ξεκάθαρη αλήθεια για το τι είδους άνθρωπος είναι και αυτό είναι αρκετό για μένα».
Όσο για τον θάνατο της ανιψιάς της, ο οποίος της στοίχισε πολύ, η Έρρικα Πρεζεράκου ανέφερε: «Ο θάνατος της ανιψιάς μου ήταν το πιο δύσκολο γεγονός που έχει περάσει η οικογένειά μου. Θεωρώ ότι με δίδαξε πάρα πολλά πράγματα αυτή η διαδικασία. Το πρώτο που με δίδαξε είναι πόση πολύ ανθρωπιά υπάρχει, γιατί είχαμε πάρα πολύ στήριξη για να γίνει το καλύτερο δυνατό γι’ αυτό το παιδί. Το πόσο δύσκολο είναι για την αδερφή μου και τον άντρα της όλη αυτή η διαδικασία. Με δίδαξε ότι πολλές φορές νιώθουμε υπεράνθρωποι, ενώ δεν είμαστε. Υπάρχει ένα θεϊκό σχέδιο. Μέσα μου έφτασα στο σημείο να πω ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε και από εκεί και πέρα είναι θέλημα Θεού».
