Μάρτιος του 1999 και η Ελένη Μενεγάκη είναι ήδη στον τέταρτο χρόνο του «Πρωινού Καφέ» στον Ant1. Η Κλειώ Χατζηστεφάνου «ανακρίνει» τη μελλοντική «βασίλισσα» της πρωινής –και πλέον μεσημεριανής- ζώνης, ρωτώντας τη για όσα σήμερα θα αποφεύγαμε να θέσουμε επί τάπητος.
Η Ελένη, πριν ακόμα παντρευτεί και κάνει οικογένεια, φωτογραφίζεται και μιλά στο Lipstick για τη «σκύλα» που κρύβει μέσα της, τον άνδρα που θα καταφέρει να σταθεί δίπλα της αλλά και τον τρόπο που εκδικείται όποιον της φέρεται ύπουλα. Δηλώνει πως ξέρει το πότε θα αποχωρήσει από την τηλεόραση, σηκώνει τη μπλούζα της να φανεί στο στήθος της και βάζει τη δημοσιογράφο να… της πιάσει τα χείλη για να πειστεί πως τίποτα από τα δύο δεν είναι ψεύτικο!
Πίστευε 22 χρόνια πριν πως θα ερχόταν η στιγμή που θα έκανε τη δική της οικογένεια; Θα της είχαν ανοίξει οι ίδιες πόρτας αν ήταν άσχημη; Πώς αντιμετώπιζε τότε όλες εκείνες τις «υποψήφιες» που στόχευαν στη δική της θέση στο κανάλι του Αμαρουσίου και ήλπιζαν να γίνουν η… νέα Μενεγάκη;
Αυτά και άλλα πολλά στη συνέντευξη που ακολουθεί και που όλοι αξίζει να θυμηθούμε!
Όλη αυτή η δημοσιότητα δεν σε τρελαίνει; Όταν, ας πούμε, περνάς από ένα περίπτερο και βλέπεις παντού τον εαυτό σου σα να ζεις στο Truman Show;
Δεν το αντιλαμβάνομαι. Ξέρεις, πολλές φορές ταράζομαι που με αντιμετωπίζουν ως τη Μενεγάκη της τηλεόρασης. Γιατί εγώ περιμένω να με αντιμετωπίζουν όπως αυτοί που με ζουν καθημερινά. Καμιά φορά, σε κανά περίπτερο, όπως λες, που πάω να πάρω τσιγάρα και μου λέει ο περιπτεράς: «Κυρία Μενεγάκη, σας έχουν τέσσερα περιοδικά, δεν θα τα πάρεις;», νομίζω ότι μιλάνε για μία άλλη κι όχι για μένα. Για ποια, δεν ξέρω…
Πόσο διαφορετική πιστεύεις ότι θα ήταν η ζωή σου αν ήσουν άσχημη;
Πιστεύω αρκετά.
Για πες… Πόσο ρόλο παίζει για σένα η ομορφιά;
Το θέμα είναι πόσο ρόλο παίζει για τους άλλους.
Εσύ τη χρησιμοποιείς ως προς τους άλλους; Γιατί σίγουρα το ήξερες από μικρή αυτό το αβαντάζ σου…
Το ήξερα γιατί λέγανε πάντα στη μαμά μου: «Μα τι όμορφο κοριτσάκι είναι αυτό που έχετε! Δεν σας μοιάζει καθόλου…» κι εκείνη αισθανόταν απαίσια και με ρωτούσε: «Μα γιατί το λένε αυτό; Είμαι άσχημη;» και της απαντούσα: «Όχι καλέ μαμά… απλά δεν μοιάζουμε. Και στο σχολείο μου φάνηκε χρήσιμο και στους συγγενείς και τους φίλους… Μου κάνανε χατιράκια…
Αν ήσουν άσχημη θα προσπαθούσες να κάνεις τα ίδια πράγματα στη ζωή σου;
Εγώ θα προσπαθούσα, δεν ξέρω όμως αν θα μου άνοιγαν οι ίδιες πόρτες το ίδιο εύκολα. Πιστεύω ότι οι όμορφοι άνθρωποι γενικώς είναι σε ορισμένα πράγματα πιο τυχεροί, αλλά αυτοί που δεν είναι τόσο προικισμένοι εμφανισιακά –για να μην τους πω άσχημους- κερδίζουν πολύ βαθύτερα πράγματα στη ζωή, πιο ουσιαστικά.
Τέσσερα χρόνια «Πρωινού Καφέ»; Δε βαρέθηκες καθόλου;
Όχι, δεν βαρέθηκα.
Βάφεσαι μόνη σου;
Ναι, για να κερδίζω χρόνο. Με χτενίζει ο κομμωτής κι εγώ ταυτόχρονα βάφομαι.
Πώς πιστεύεις ότι θα ήταν η ζωή σου χωρίς την τηλεόραση;
Θα είχα παντρευτεί και θα είχα τουλάχιστον ένα παιδί. Θα έκανα ένα επάγγελμα με το οποίο θα μπορούσε να δοθώ σε μια οικογένεια. Στη δουλειά αυτή, στην αρχή τρέχεις να προλάβεις να ξεχωρίσεις, μετά πρέπει να τρέξεις να προλάβεις να διατηρήσεις αυτό που έχεις κάνει. Και μετά δεν έχεις άλλο να δώσεις. Σου παίρνει η δουλειά ό,τι έχεις.
Σε φοβίζει η στιγμή που μπορεί να μείνεις χωρίς την τηλεόραση;
Καθόλου. Επειδή δεν θα γίνει αύριο το πρωί, δεν το βάζω στο μυαλό μου. Θα έχω φροντίσει από πριν να μη βρεθώ στο κενό. Αυτά τα πράγματα τα βλέπεις, σου έρχονται μηνύματα. Εκτός κι αν επιλέγεις να μην τα βλέπεις. Εγώ δεν είμαι απ’ αυτούς. Και μη νομίζεις… Αν με ρωτήσεις αυτή τη στιγμή, ακόμα και τώρα, αν ξέρω πόσο καιρό ακόμα θα είμαι στην τηλεόραση , ξέρω να σου πω ακριβώς. Αλλά δεν κάνει να το πω.
Και σε ρωτάω… Για πες.
Δεν κάνει να το πω… (γελάει πονηρά.)
Πότε γίνεσαι σκύλα;
Όταν κάποιος πάει να μου κάνει κακό με ύπουλο τρόπο. Όταν προσπαθούν να μου κλέψουν κάτι.
Σίγουρα έχουν σκάσει μύτη διάφορες στον Ant1 πιστεύοντας ότι μπορούν να πάρουν τη θέση της Μενεγάκη.
Α, αυτές δε με νοιάζουν. Όσο υπάρχουν τέτοια πρόσωπα, τόσο καλύτερα επιβιώνω εγώ. Εγώ στην αρχή δεν προσπάθησα να αντιγράψω καμία. Ο καθένας πρέπει να έχει το δικό του στυλ και τη δικιά του προσέγγιση με τον τηλεθεατή.
Θες να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά;
Δεν ξέρω, κατά βάθος το θέλω. Στην ουσία, δεν βλέπω να το κάνω, όμως το θέλω πάρα πολύ μέσα στη φαντασία μου. Στην πραγματικότητα, βλέπω ότι μου είναι πολύ δύσκολο. Είναι οι υποχρεώσεις που αλλάζουν αν συζείς μ’ έναν άνθρωπο. Τώρα πια, σ’ αυτή την ηλικία, βλέπεις πιο σοβαρά τα πράγματα και λες: «Μπορώ να το κάνω; Θα είμαι συνεπής; Κι αν είμαι συνεπής, θα είμαι ευτυχισμένη»;
Πώς εκδικιόσουν κάποιον;
Όπως τον πονάει. Αν τον πονάει η αδιαφορία, αυτό. Πιστεύω, όμως, ότι ο πιο σκληρός τρόπος είναι με τα λόγια. Κι εγώ είμαι ΠΟΛΥ δυνατή εκεί…. Δεν παίζομαι! (Γελάει σατανικά.) Ξέρω ότι με δύο κουβέντες μπορώ να πληγώσω έναν άνθρωπο. Να τον τσακίσω.
Δεν πιστεύεις ότι είναι πολύ δύσκολο για έναν άνδρα να σταθεί δίπλα σου; Είσαι ένα δημόσιο πρόσωπο που όπου πας όλες οι κάμερες είναι στραμμένες επάνω σου. Ουσιαστικά, θα μείνει στη σκιά.
Γι’ αυτό πρέπει να τον θαυμάζω. Ώστε κι αυτός να πατάει γερά. Να είναι κι εκείνος αυτόφωτος.
Και που θα τον βρεις αυτός τον άνδρα;
Δύσκολα τα πράγματα…
Έχεις τίποτα ψεύτικο επάνω σου;
Όχι… Ίσως μόνο το χρώμα των μαλλιών μου.
Πλαστικές;
Όχι.
Θα κάνεις; Το γυαλί δεν συγχωρεί.
Μμμ… Το έχω σκεφτεί. Έχω μπροστά μου κάποια χρόνια που πιστεύω ότι θα γράφω καλά. Δεν αποκλείω τίποτα. Αν νιώσω την ανάγκη να στηρίξω τον εαυτό μου ψυχολογικά, θα το κάνω.
Εγώ όμως έχω μάθει ότι έχεις φτιάξει το στήθος και τα χείλη σου.
Για το στήθος ξέρεις γιατί το λένε; (Σηκώνει τη μπλούζα της.) Γιατί πάντα φοράω σουτιέν που είναι έτσι. Κοίτα. (Βλέπω να φοράει το στυλ σουτιέν που πιέζει το στήθος από το πλάι και το κάνει να φαίνεται πολύ πληθωρικό.) Όσον αφορά στα χείλη μου, πιάσει και μόνη σου να δεις. Ούτε τεντωμένα είναι, ούτε έχουν τη σκληρή, φουσκωμένη αίσθηση του κολλαγόνου. Πιάσε να δεις!
Τώρα να τα πιάσω;
Πιάσ’ τα να δεις! (Πιάνω το πάνω χείλος και επιβεβαιώνω ότι όντως είναι μαλακό και δεν είναι τεντωμένο.) Άναψε το φως. (Η συνέντευξη διαδραματίζεται μέσα στο αυτοκίνητό μου. Ανάβω το φως της πλαφονιέρας.) Έχεις κανένα χαρτομάντηλο; (Της δίνω ένα και επί τόπου βγάζει όλο το κραγιόν.) Ορίστε. Κοίτα. Είναι το κραγιόν και το γυαλιστικό που τα δείχνουν πιο μεγάλα. Είναι και το περίγραμμα.
