Αλεξάνδρα Ευσταθίου
Τα χρόνια πέρασαν, τα πρότυπα άλλαξαν (όχι απαραίτητα προς το καλύτερο) και η μόδα έχει πλέον καταλήξει να ανακυκλώνει τα «θαύματα» του παρελθόντος.
Ωστόσο, κάποιες γυναίκες παραμένουν στην κορυφή δεκαετίες μετά για την ομορφιά και τις στιλιστικές τους επιλογές που μέχρι σήμερα οι γυναίκες λατρεύουν να μιμούνται. Ο λόγος; Απλός. Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Ρίτα Χέιγουορθ, Μέριλυν Μονρόε, Γκρέις Κέλι, Όντρεϊ Χέπμπορν και Ανίτα Έκμπεργκ δεν ακολούθησαν ποτέ τη μόδα. Τη δημιούργησαν.
Μέριλυν Μονρόε, (1926 – 1962)
Η απόλυτη ντίβα των 40’s – 50’s που 61 χρόνια μετά το θάνατό της παραμένει το απόλυτο θηλυκό. Στην περίπτωση της Μέριλυν τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από απλά όσον αφορά την επιρροή που ασκούσε, ασκεί και θα εξακολουθήσει να ασκεί σε ολόκληρη τη βιομηχανία της μόδας. Οι διάσημες γυναίκες που προσπάθησαν να μιμηθούν το ντύσιμο, το μακιγιάζ, το κλασικό μαλλί »Μέριλυν » και την παιδική αθωότητα του προσώπου της σε φωτογραφήσεις, σόου, παραστάσεις, αλλά και στην καθημερινότητά τους ανέρχονται σε εκατοντάδες. Όμως καμία δεν κατάφερε ποτέ να αγγίξει λίγη από τη λάμψη και το ταπεραμέντο του αιώνιου sex symbol που στάθηκε η αφορμή να παραδεχτούμε πως όντως οι άντρες προτιμούν… τις ξανθιές!
Ανίτα Έκμπεργκ (1931)
Τη Σουηδή ηθοποιό και μοντέλο καθιέρωσε ο ρόλος της Σύλβια στην ταινία »La Dolce Vita» (1960) του Φεντερίκο Φελίνι με τη σκηνή που η ίδια και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας στο σιντριβάνι της Φοντάνα ντι Τρέβι. Ξανθιά, χυμώδης και πάμπλουτη, η πρώην Μις Σουηδία εντάσσεται στη λίστα των πιο θελκτικών θηλυκών των 60’s.
Όντρεϊ Χέπμπορν (1929 – 1993)
Η βραβευμένη με Όσκαρ, Τόνυ, Έμμυ και Γκράμι Βρετανίδα ηθοποιός με το αξεπέραστο στυλ αποτελεί το απόλυτο πρότυπο κομψότητας. Η ταινία » Breakfast at Tiffany’s » απογείωσε την καριέρα της και την καθιέρωσε ως ένα από τα διαχρονικά fashion icons, με την ίδια όμως να νιώθει πως πάντα θα έρχεται δεύτερη καθώς ο ρόλος είχε αρχικά προταθεί στη Μέριλυν Μονρόε. «Καθώς μεγαλώνεις, θα ανακαλύψεις πως έχεις δυο χέρια: το ένα για να βοηθάς τον εαυτό σου και το άλλο για να βοηθάς τους άλλους», δήλωνε και δε σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με φιλανθρωπίες ξοδεύοντας μάλιστα υπέρογκα ποσά για να βοηθήσει τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους της.
Γκρέις Κέλι (1929 – 1982)
Η βραβευμένη με Όσκαρ αμερικανίδα ηθοποιός και Πριγκίπισσα του Μονακό υπήρξε μία από τις αγαπημένες μούσες του Άλφρεντ Χίτσκοκ ο οποίος της χάρισε σημαντικότατους ρόλους στις ταινίες »Σιωπηλός Μάρτυρας» (1954), »Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως» (1954) και »Το κυνήγι του κλέφτη» (1955). Μετά το γάμο της με τον Πρίγκιπα Ρενιέ Γ’ του Μονακό δεν κατάφερε ποτέ να επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη καθώς εκείνος απαγόρευσε την προβολή των ταινιών της. Παρόλα αυτά, η Γκρέις Κέλι ως λάτρης της υψηλής ραπτικής αποτέλεσε την επιτομή της κομψότητας των 50’s και εδραίωσε το στυλ ως αντίθετο της μόδας.
Ίνγκριντ Μπέργκμαν (1915 – 1982)
Η Σουηδή ηθοποιός των τριών Όσκαρ και των δύο Έμμυ υπήρξε από τις γοητευτικότερες παρουσίες του Ευρωπαϊκού και του Αμερικανικού κινηματογράφου. Κομψή, λαμπερή και πάντα με τον αέρα της γυναίκας που ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει, δεν άφηνε κανέναν ασυγκίνητο στο πέρασμά της. Η »Καζαμπλάνκα» (1942) , η »Αναστασία» (1956) και το χιτσκοκικό »Νοτόριους» (1946) είναι κάποιες από τις παραγωγές που βοήθησαν την απαστράπτουσα Μπέργκμαν να καταταχθεί τέταρτη στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου με τις μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Ρίτα Χέιγουορθ, (1918 – 1987)
Πολλοί γάμοι, προβλήματα αλκοολισμού και τεράστιες κινηματογραφικές επιτυχίες συνθέτουν το πορτραίτο της αμερικανίδας ντίβας του ’40. 37 χρόνια πορείας και 61 ταινίες την κατατάσσουν στις σημαντικότερες παρουσίες στον κόσμο του θεάματος. Επαγγελματίας ηθοποιός και χορεύτρια, η Ρίτα Χέιγουορθ υπήρξε μία από τις πρώτες και ομορφότερες κοκκινομάλλες του Hollywood, με κορυφαία στιγμή της καριέρας της τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Gilda στην ομώνυμη ταινία (1946). Κλασικό πρότυπο pin-up ομορφιάς, επηρεάζει μέχρι σήμερα κομμωτές και σχεδιαστές.
