Στεφανία Καρρά
Κεφάλαιο απιστία. Ένα θέμα που βασανίζει πολλούς, για το οποίο όμως λίγοι τολμούν να μιλήσουν. Το Koolnews ανοίγει το φάκελο
Για πολλούς, ο άνδρας είναι μέχρι ενός σημείου «δικαιολογημένο» να απατά τη σύντροφό του, ενώ μερικές γυναίκες πιστεύουν πως η γυναικεία απιστία είναι αποτέλεσμα της ανδρικής συναισθηματικής ανεπάρκειας. Τι ισχύει και τι όχι;
Κανείς δε μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Αυτό που είναι πλέον βέβαιο είναι πως άνδρες και γυναίκες διαφέρουν σε ένα βασικό σημείο: Ο άνδρας μπορεί να απατήσει και να εξακολουθεί να θέλει να είναι με τη σύντροφό του, την ώρα που αν μια γυναίκα απιστήσει με κάποιον άλλο άνδρα, έχει… φύγει για τα καλά. Συναισθηματικά τουλάχιστον.
Mετά την πρόσφατη έρευνα που θέλει 8 στις 10 γυναίκες να έχουν απατήσει σύντροφό τους, το KoolNews.gr, έκανε τη δική του μίνι έρευνα και μίλησε με γυναίκες διαφορετικών age groups με σκοπό να δούμε τι ισχύει από τη μεριά τους και τι είναι αυτό που συνήθως τις οδηγεί στην απιστία.
Γιατί έφτασαν σε αυτό το σημείο, πώς το διαχειρίστηκαν και ποια η συμπεριφορά τους προς τον σύντροφό τους; Νομίζετε πως θα προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους; Ίσως κάνετε λάθος…
Kατερίνα, 37 ετών: «Στα μάτια του έβλεπα τον οίκτο»
«Παρόλο που δεν θα με χαρακτήριζε κάποιος πανέμορφη ή εκθαμβωτική οι άνδρες ανέκαθεν θεωρούσαν πως «έχω τύπο» και είχα πολλές κατακτήσεις. Μετά από έναν θυελλώδη άτυχο έρωτα και ενώ ήμουν απογοητευμένη γνώρισα τον άνδρα μου. Τυχαία μέσω κοινών γνωστών. Τον συμπάθησα από την πρώτη στιγμή και είδα στα μάτια του πως είναι ένα καλό παιδί που πραγματικά νοιάζεται για μένα και θα μου έδειχνε την αγάπη και τον σεβασμό που είχα στερηθεί.
Και δεν έπεσα έξω. Αποδείχθηκε ένας άνδρας που όπως λέει ο λαός «με κοιτούσε στα μάτια» και ήταν γενναιόδωρος μαζί μου σε όλα τα επίπεδα. Και συναισθηματικά και υλικά. Το σεξ ήταν ικανοποιητικό αλλά αυτό που λέμε «συζυγικό», δηλαδή με πρόγραμμα, πάντα στο κρεβάτι και με όρια. Χωρίς τρέλα και ενθουσιασμό. Ο καιρός περνούσε και αποφασίσαμε πως θέλαμε να κάνουμε παιδί. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Η διαδικασία ήταν επίπονη και βασανιστική. Όποιος δεν έχει ζήσει αυτήν την ματαίωση δεν μπορεί να το καταλάβει. Από τις ορμόνες που έπαιρνα για την εξωσωματική πρήστηκα, έκλαιγα συνέχεια, αδιαφόρησα για την εμφάνισή του.
Στα μάτια του πλέον έβλεπα τον οίκτο που δεν θα γινόμουν μητέρα παρόλο που το ήθελα τόσο. Η σχέση μας κλονίστηκε και ο ένας έβλεπε στον άλλον την ευθύνη για το γεγονός πως δεν θα γινόμασταν γονείς. Μαλώναμε καθημερινά για ασήμαντες αφορμές. Σε όλο αυτό το διάστημα ήταν στο πλευρό μου μία φίλη μου. Περνούσαμε ατέλειωτες ώρες μαζί και ήξερε όλα μου τα προβλήματα. Την ήξερα χρόνια και μου είχε πει για έναν ξάδερφό της που είχε πάει για σπουδές στο εξωτερικό και έμεινε εκεί για δουλειά. Μία μέρα μου ανακοίνωσε πως θα ερχόταν για διακοπές.
Ήμασταν έξω με την φίλη μου για καφέ όταν ήρθε να την βρει. Εγώ ήμουν στα μαύρα μου τα χάλια όταν σήκωσα το βλέμμα μου και τον είδα. Θυμάμαι ακόμη πως στα μάτια του είδα την επιθυμία. Ήταν η πρώτη φορά που ξανάνιωσα γυναίκα και ότι κάποιος με βλέπει έτσι. Κάθισε μαζί μας. Ήταν ένας άνδρας καλλιεργημένος, από αυτούς που ακούν λίγα και καταλαβαίνουν πολλά και γνωρίζουν πολλά για την γυναικεία ψυχολογία.
Η διάθεσή μου ανέβηκε. Άρχισα να ενδιαφέρομαι ξανά για την εξωτερική μου εμφάνιση. Έβαψα τα μαλλιά μου , ψώνισα ρούχα και εσώρουχα και ξαφνικά συνειδητοποίησα πως αναζητούσα την παρουσία του. Δηλαδή όταν βγαίναμε με την φίλη μου ήθελα να μαθαίνω που είναι αυτός, τι κάνει στην προσωπική του ζωή, πόσο θα έμενε στην Ελλάδα. Συναντιόμασταν συχνά. Κάναμε έρωτα. Ήταν πολύ όμορφα. Κράτησε λίγο. Σε δύο εβδομάδες έφυγε πίσω στην χώρα όπου ζει και έχει μία σχέση να τον περιμένει. Δεν το μετάνιωσα.
Ο άνδρας μου κατάλαβε την διαφορά στην εμφάνιση και την συμπεριφορά μου, αλλά δεν το συζητήσαμε ποτέ…».
Κορίνα, 29 ετών: «Άρχισα να βαριέμαι την τόση καλοσύνη του»
«Δε θα ξεκινήσω αρνούμενη πως φέρω ευθύνη για το γεγονός πως απάτησα –ακόμα έναν- σύντροφό μου. Για την ακρίβεια, είμαι η μόνη μου φταίει. Πώς να κατηγορήσεις έναν άνθρωπο που ήταν πάντα δίπλα σου, σε πρόσεχε και θεωρούσε πως είσαι η γυναίκα που τον σεβάστηκε όσο καμία;
Τον Γιώργο τον γνώρισα στα 25 μου. Ήταν 34. Ευκατάστατος, με γνωριμίες και αυτό που λένε «παιδί για οικογένεια». Όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται, ήταν αυτό που έψαχνα να με σώσει από τη ζωή που έκανα μέχρι τότε. Ξενύχτια, άσκοπες γνωριμίες, σχέσεις που κρατούσαν μόλις μερικές εβδομάδες και την αίσθηση πως όσο χρόνια κι αν περάσουν θα είμαι πάντα η αποτυχημένη της παρέας. Όλες μου η φίλες είχαν μακροχρόνιες σχέσεις, κάποιες είχαν ήδη αρραβωνιαστεί. Ο Γιώργος έμοιαζε λαχείο. Και ήταν.
Τον γνώρισα κατά τύχη μέσω κοινών γνωστών. Δικηγόρος στο επάγγελμα με έβαλε αμέσως στον κύκλο του, επιμένοντας να με παρουσιάζει ως «γυναίκα του». Τα ξενύχτια αντικαταστάθηκαν από βραδιές με καναπέ, ταινίες και πατατάκια και -στα μεγάλα κέφια- από εξόδους για φαγητό με φίλους και συνεργάτες.
«Γιατί να απατήσεις έναν τέτοιο άνθρωπο;», θα σκεφτεί κανείς. Και η απάντηση είναι απλή: Μαζί του είχα γίνει μια άλλη. Άρχισα να βαριέμαι την τόση καλοσύνη του! Μου έλειπε μέχρι και το βιαστικό σεξ που έκανα με ανθρώπους με τους οποίες είχα σχέση για μερικές μόλις μέρες. Μου έλειπαν οι φίλες μου. Ένιωθα πως είχα εγκλωβιστεί σε μια σχέση που με οδηγούσε στη δέσμευση. Δεν ήμουν εγώ για τέτοια και απλά άργησα να το καταλάβω. Τελικά, δε θέλουν όλες οι γυναίκες τη σιγουριά και τη μονιμότητα.
Δεν τον απάτησα ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις φορές. Και κάθε φορά ήξερα πως δεν θα ήταν η τελευταία. Τα καμώματά μου δεν άργησαν να φτάσουν στα αυτιά του κι χωρισμός ήταν αναμενόμενος. Η αντίδρασή του; Άσχημη. Πολύ άσχημη.
Δεν τον κατηγορώ. Είμαι η μόνη που φταίω. Ακόμα όμως δε μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός πως δε θέλει ούτε να μου μιλάει».
Φωτεινή, 43 ετών: «Ήθελα να τον εκδικηθώ»
«Είμαι παντρεμένη εδώ και 10 χρόνια. Γνώρισα τον άνδρα μου στην δουλειά μου. Σε μία μεγάλη εταιρία. Ήταν ο γιος του αφεντικού. Νέος, ωραίος, ευκατάστατος , δυναμικός , με αυτοπεποίθηση. Νομίζω ήταν το τελευταίο του στοιχείο αυτό που ερωτεύτηκα. Κλασικό love story.
Έμεινα έγκυος, παντρευτήκαμε. Λίγο μετά την γέννηση της κόρης μας εμφανίστηκαν τα σύννεφα στον γάμο μας. Άρχισε να αργεί τα βράδια λέγοντας πως μένει στο γραφείο, το τηλέφωνό του το έπαιρνε μαζί του ακόμη και στην τουαλέτα και είχε γίνει η προέκταση του χεριού του καθώς έστελνε και λάμβανε συνέχεια μηνύματα. Στην αρχή δεν έδινα σημασία αλλά όσο περνούσε ο καιρός έβλεπα ότι η συμπεριφορά του άλλαζε. Δεν μου μιλούσε πλέον γλυκά, είχε νεύρα, δεν μου έδινε καμία σημασία, δεν ήθελε να κάνουμε σεξ. Με θεωρούσε δεδομένη.
Αρχικά απογοητεύτηκα αλλά επειδή είχα ακόμη αισθήματα για αυτόν αποφάσισα να ανακαλύψω τι πραγματικά συμβαίνει και αν μπορούσα να κάνω κάτι για αυτό.
Έτσι έκανα κάτι για το οποίο δεν νιώθω και πολύ περήφανη αλλά ούτε και το μετανιώνω. Έγινα «κατίνα» και έψαξα το κινητό και τα μέιλ του όταν κοιμόταν. Και ανακάλυψα πως είχε διπλή ζωή. Και πολλές σχέσεις. Αν μπορεί να αποκαλέσει κανείς έτσι τα ξενοπηδήματά του.
Ερωτικά και σεξουαλικά μηνύματα με υπαλλήλους του με τις οποίες αντάλλασσε και φωτογραφίες με ακατάλληλο περιεχόμενο. Κάποιες από αυτές τις ήξερα γιατί ήμασταν συνάδελφοι όσο ακόμη δούλευα στην εταιρία. Και μου μιλούσαν κανονικά όταν πήγαινα να τους δω. Θύμωσα με όλους. Ήθελα να του κάνω κακό. Κι αυτές να τις ξεμαλλιάσω. Ό,τι ένιωθα για αυτόν έσπασε.
Ήμουν όμως εγκλωβισμένη και η ζωή μου δεμένη μαζί του οικονομικά με κοινά δάνεια και υποχρεώσεις.
Την περίοδο εκείνη με φλέρταρε επίμονα ένας άνδρας που έμενε στην απέναντι πολυκατοικία και τον είχα πιάσει συχνά να βγαίνει στο μπαλκόνι του όποτε έβγαινα εγώ για να με κοιτάει. Χωρίς να σκέφτομαι λογικά άφησα το παιδί μου στη μαμά μου και τον φώναξα στο σπίτι. Το κάναμε στο συζυγικό μας κρεβάτι. Σκεφτόμουν ότι θα ήθελα εκείνη την ώρα να επιστρέψει ο σύζυγός μου και να μας δει εκεί. Να νιώσει ξεφτιλισμένος όπως ένιωσα και εγώ. Δεν ήρθε. Το σεξ ήταν χάλια. Μετά ένιωσα χειρότερα. Άσχημα με τον εαυτό μου αλλά και με τον άλλον άνθρωπο που τον χρησιμοποίησα. Ένιωσα ακόμη χειρότερα όταν με ρωτούσε τι θα γίνει με εμάς και τι σήμαινε για μένα.
Έναν χρόνο μετά χώρισα με τον άντρα μου αφού του είπα πως γνώριζα όλες του τις απιστίες».
