Ασημίνα Φρατζέσκου
Αρνητικές είναι οι επιπτώσεις της υψηλής αρτηριακής πίεσης στη σεξουαλική ζωή των ανδρών. Κι αυτό διότι μπορεί να προκαλέσει στυτική δυσλειτουργία, μειωμένη libido και λιγότερο ενδιαφέρον για το σεξ, εξαιτίας της μειωμένης ροής αίματος, από την επάρκεια της οποίας εξαρτάται η στύση. Την ίδια δυσμενή επίδραση μπορεί να έχει και η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθούν όσοι πάσχουν από υπέρταση.
«Η σεξουαλικότητα αποτελεί βασικό παράγοντα της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Η στυτική λειτουργία έχει μεγάλη αξία για την πλειονότητα των ανδρών, ακόμη και όταν αυτοί βρίσκονται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ωστόσο, όσο οι άνδρες γερνούν, αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης και η συνύπαρξη της πάθησης αυτής με προβλήματα στύσης. Το ίδιο υψηλός είναι ο επιπολασμός της στυτικής δυσλειτουργίας σε ασθενείς με άλλους ταυτόχρονους παράγοντες κινδύνου, όπως π.χ. ο σακχαρώδης διαβήτης, το μεταβολικό σύνδρομο, η παχυσαρκία και η υφιστάμενη καρδιαγγειακή νόσος», σημειώνει ο χειρουργός ουρολόγος Δρ. Νικόλαος Γ. Κατσένης, και μας εξηγεί: «Η επίτευξη της στύσης είναι μια περίπλοκη διαδικασία. Φυσιολογικά, κατά τη διάρκειά της, τα σήματα του εγκεφάλου ή των νευρικών απολήξεων στο πέος προκαλούν χαλάρωση των λείων μυών των σηραγγωδών σωμάτων του πέους και διαστολή των αρτηριών. Η ροή του αίματος στο περίβλημα των σηραγγωδών σωμάτων πιέζει τις φλέβες που φυσιολογικά απομακρύνουν το αίμα από το πέος. Καθώς εισρέει περισσότερο αίμα, το πέος διογκώνεται και σκληραίνει. Στους υπερτασικούς άνδρες η πάθηση καταστρέφει με το πέρασμα του χρόνου τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και προκαλεί αθηροσκλήρωση, περιορίζοντας τη ροή του αίματος. Αυτό έχει ως συνέπεια λιγότερο αίμα στο πέος, οπότε και δυσκολία επίτευξης και διατήρησης της στύσης».
Ο αριθμός των μελετών που επιβεβαιώνουν ότι το ποσοστό των ανδρών που ταλαιπωρούνται και από τις δύο παθήσεις είναι ιδιαίτερα υψηλό, είναι μεγάλος. Ενδεικτικά, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of the American Geriatrics Society διαπίστωσε ότι περίπου το 49% των ανδρών ηλικίας 40 έως 79 με υψηλή αρτηριακή πίεση είχαν στυτική δυσλειτουργία. Τα αποτελέσματα μιας άλλης μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Urology, διαπίστωσε ότι το 68% των υπερτασικών συμμετεχόντων είχαν κάποιο βαθμό στυτικής δυσλειτουργίας, με το 45% να θεωρείται σοβαρή.
Παρόμοιες επιπτώσεις έχουν μερικές φορές και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Οι δύο κυριότερες κατηγορίες φαρμάκων είναι τα διουρητικά και οι βήτα αναστολείς. Όπως διευκρινίζει ο Δρ. Κατσένης, τα διουρητικά μπορεί να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία, μειώνοντας τη δύναμη της ροής του αίματος στο πέος, αλλά και την ποσότητα ψευδαργύρου στο σώμα, απαραίτητο στοιχείο για τη σύνθεση της τεστοστερόνης. Οι βήτα-αναστολείς επιβραδύνουν την απόκριση στα νευρικά ερεθίσματα που οδηγούν σε στύση. Δυσκολεύουν δε τη διάταση των αρτηριών του πέους. Επιπλέον, μπορούν να προκαλέσουν λήθαργο ή κατάθλιψη, εμποδίζοντας τη σεξουαλική διέγερση.
Άλλος ένας επιβαρυντικός παράγοντας στους άνδρες που πάσχουν από υπέρταση και στυτική δυσλειτουργία είναι και το κάπνισμα, δεδομένου ότι η επιβλαβής αυτή συνήθεια αυξάνει την αρτηριακή πίεση, καταστρέφει τα αιμοφόρα αγγεία και μειώνει τη ροή του αίματος σε όλο το σώμα.
«Σχεδόν στο ήμισυ των ανδρών που πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία αιτία είναι η βλάβη των αιμοφόρων αγγείων του πέους. Η αγγειογενής στυτική δυσλειτουργία, όπως ονομάζεται, αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά και επεμβατικά. Η πρώτη επιλογή δεν καταπολεμά την αιτία του προβλήματος και συχνά δημιουργεί επιπλέον προβλήματα στους ασθενείς, εξαιτίας των παρενεργειών. Η δεύτερη επιλογή αφορά στις ενδοπεϊκές ενέσεις και στη χειρουργική αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας, με τους πιθανούς κινδύνους που πάντοτε συνοδεύουν κάθε επέμβαση. Επιπλέον, σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας χειρουργικά είναι η ανάγκη επανάληψης του χειρουργείου για την αντικατάσταση της πρόθεσης μετά από μερικά χρόνια.
Τελευταία υπάρχει, όμως, και μια τρίτη επιλογή για τους ασθενείς με αγγειογενή στυτική δυσλειτουργία. Πρόκειται για μια μέθοδο, που καταπολεμά το αίτιο της πάθησης και δεν περιορίζεται στην αντιμετώπιση του συμπτώματος.
Αφορά στην εφαρμογή υπερήχων (κρουστικά) απευθείας στο πέος, η οποία δεν ενέχει τον παραμικρό κίνδυνο και είναι απολύτως ανώδυνη. Με αυτήν ενθαρρύνεται η δημιουργία νέων αγγείων, που αυξάνουν την παροχή αίματος στο πέος. Έτσι, οι ασθενείς μετά από 3 μήνες συνήθως απολαμβάνουν ποιοτική στύση που διαρκεί», επισημαίνει ο Δρ. Νικόλαος Κατσένης.
Πέραν των διαθέσιμων θεραπευτικών μεθόδων, η βελτίωση της σεξουαλικής ζωής είναι στο χέρι των ανδρών. Η διακοπή του καπνίσματος, η υγιεινή διατροφή, ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ και νατρίου, η διατήρηση ενός κανονικού σωματικού βάρους και η συστηματική άσκηση αποδεδειγμένα προάγουν τη σωματική και τη σεξουαλική υγεία. Διατηρώντας, λοιπόν, έναν υγιεινό τρόπο ζωής και ακολουθώντας πιστά τις συστάσεις των γιατρών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στύσης, οι πιθανότητες επαναφοράς της σεξουαλικής λειτουργίας σε φυσιολογικούς ρυθμούς είναι ιδιαίτερα υψηλές.
