Η καλλιτεχνική υπόσταση είναι σαν την άμμο όταν είσαι βρεγμένος: κολλάει πάνω σου και πολλές φορές δεν φεύγει όσες ώρες και να πλένεσαι. Πάντα θα υπάρχει ένας κόκκος κάπου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να εκφράζεις την καλλιτεχνική σου υπόσταση με μια συγκεκριμένη μορφή, αλλά εν καιρώ αυτή αρχίζει να καταλαμβάνει το είναι σου και σε απλές καθημερινές εκφάνσεις. Ένα τέτοιο στοιχείο είναι πιο έντονο σε καλλιτέχνες του παρελθόντος. Ανάμεσα τους και η Φρίντα Κάλο, η διάσημη για τα πορτραίτα του εαυτού της ζωγράφος από το Μεξικό, που αυτή την περίοδο είναι και πάλι στο προσκήνιο λόγω μιας έκθεσης που αφορά την ζωή της στο Botanical Garden στο Bronx της Νέας Υόρκης.
Κι όταν λέμε ζωή, αναφερόμαστε στην οικιακή ζωή της, αφού η έκθεση «Frida Kahlo: Art, Garden, Life» περιλαμβάνει οικιακά αντικείμενα και όλα τα είδη φυτών που είχε η Φρίντα στα σπίτια που έμεινε μόνη της, αλλά και με τον Ντιέγκο Ριβέρα, κυρίως από το σπίτι τους, το γνωστό La Casa Azul στην περιοχή Κογιοακάν στο Μέξικο Σίτι, το οποίο ήταν ένας πραγματικός Κήπος της Εδέμ.
Το πιο σημαντικό σε αυτή την έκθεση είναι ότι ολόκληρος ο κήπος της επαναδημιουργήθηκε από βοτανολόγους και κηπουρούς, που βασίστηκαν σε σημειώσεις της ίδιας, αλλά και στο πως απεικόνιζε τα φυτά της στους πίνακες της. Μάλιστα, ορισμένους καρπούς όπως τα μάνγκο, τα γκουάβα, τα καρπούζια ή τους κάκτους συνήθιζε να τα απεικονίζει με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζουν γυναικεία γεννητικά όργανα.
Στην μέση του κήπου της υπήρχε μια ρέπλικα πυραμίδας των Αζτέκων που έβαζε ροζ, μπλε και κίτρινη η Φρίντα και σε διάφορα σημεία υπάρχουν σημειωμένες ημερομηνίες: από τον γάμο, το διαζύγιο, το νέο γάμο τους και άλλες σημαντικές επετείους. Γύρω γύρω φυτά που για την εποχή θεωρούνταν εξωτικά: πικροδάφνες , φιλόδενδρο , τριαντάφυλλα , ηλιοτρόπια , φούξια , κατιφέδες , φοίνικες , φτέρες, οπωροφόρα δέντρα, είδη κάκτων και παχύφυτων. Εκτός από τα φυτά, συνήθιζε να έχει ιδιαίτερα κατοικίδια όπως μαϊμούδες, γαλοπούλες, παπαγάλους και πάρα πολλά σκυλιά. Και όλο αυτό το σκηνικό που το περιποιούνταν μόνη της, όταν δεν αποπλανούσε άλλους άντρες (λέγε με Ροκφέλερ, Τρότσκι, Χένρι Φορντ) το τοποθετούσε σαν τον δικό της παράδεισο με την ίδια να είναι η Εύα και τον Ριβέρα να είναι περισσότερο ο καταραμένος όφις!
