Αντώνης-Σωτήρης Στάμος
Ας ξεκινήσουμε περιγράφοντας μια κατάσταση που σίγουρα σας έχει τύχει: περπατάτε στο πεζοδρόμιο αμέριμνοι και καθώς προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε με χαμόγελο τη μέρα, συμβαίνει κάτι πολύ μικρό που καταφέρνει να σας εκνευρίσει τόσο πολύ.
Είτε πατήσατε σε λασπόνερα κι έγινε χάλια το παντελόνι, είτε κάποια είχε αφήσει το σεντόνι να στάζει στο μπαλκόνι και βραχήκατε.
Αυτό το συναίσθημα που γεννιέται εκείνη τη στιγμή δεν είναι ατόφια νεύρα. Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Αυτό το συναίσθημα μπορείτε να το απομονώσετε και να το μεταφέρετε σε μια άλλη περίσταση. Την περίσταση που εμφανίζεται μπροστά σας η Χέλγκα Λοβκέιτι και απλά δεν βγαίνουν οι λέξεις από το στόμα σας.
Προσπαθείτε κάτι να πείτε, αλλά βγαίνουν άναρθρες κραυγές.
Κι αυτό γιατί η Χέλγκα είναι η απόδειξη της τελειότητας. Χωρίς υπερβολές και φανφάρες. Απ΄όπου κι αν τη δεις, με όποια οπτική πλευρά κι αν ταχθείς, η Χέλγκα σου γεννά ένα συναίσθημα που δεν μπορείς να το ονοματίσεις με τίποτα, γιατί είναι ένας αχταρμάς πραγμάτων.
Το στήθος και τα οπίσθια της είναι στην ιδανική αναλογία και το πρόσωπο της είναι το κερασάκι στην τούρτα.
