Ο έρωτας της Αλίκης Βουγιουκλάκη με τον Κώστα Σπυρόπουλο το 1993 ήταν ένας από τους πιο πολυσυζητημένους της εποχής. Ο Σπυρόπουλος είχε αναφέρει πως δεν ήταν εύκολο να συνεργάζεσαι με έναν ζωντανό «μύθο».
Σε μία από τις πρόβες, όπου υποτίθεται θα αντάλλασσαν το περιβόητο φιλί τους στη σκηνή, αρχικά το προσπερνούσαν. Με τις μέρες να περνούν, ο σκηνοθέτης, Διαγόρας Χρονόπουλος, άρχισε να πιέζει για το πότε θα γίνει η σκηνή αυτή. Τελικά, ο Σπυρόπουλος αποφάσισε να προχωρήσει και, λέγοντας «έλα εδώ» στην Αλίκη, της έδωσε το φιλί.
Η Αλίκη σχολίασε με χιούμορ: «Μπράβο απόδοση ο μικρός!».
Τελικά, ένα μήνα μετά την πρεμιέρα, οι δυο τους ήρθαν πιο κοντά. Ένα βράδυ, έμειναν στο καμαρίνι, συζήτησαν τρυφερά και αντάλλαξαν το πρώτο τους φιλί, αυτή τη φορά καλύτερο από εκείνο της πρόβας. Μετά από αυτό, έκαναν μια βόλτα στη θάλασσα.
Αυτό που έκανε την εμπειρία ακόμα πιο έντονη ήταν το γεγονός ότι το έργο που έπαιζαν έδινε ώθηση στη σχέση τους, με τη γραμμή ανάμεσα στον ρόλο και την πραγματικότητα να γίνεται θολή. Σκέψεις όπως «Τι είναι αυτό που ζούμε; Είναι ο ρόλος ή η πραγματική ζωή;» γίνονταν όλο και πιο συχνές. Στο τέλος, ο χρόνος αποκάλυψε ότι η αγάπη τους ήταν αληθινή, και ο έρωτας τους άντεξε σχεδόν δέκα χρόνια.
Ήταν ο τελευταίος μεγάλος έρωτας της Αλίκης. Ο μύθος λέει ότι, λίγο πριν το τέλος, η Αλίκη θέλησε να επισημοποιήσει τη σχέση τους, αναγνωρίζοντας τη στήριξη που της πρόσφερε ο Σπυρόπουλος, αλλά εκείνος δεν το αποδέχθηκε…
