Ο ψοΐτης είναι ο βαθύτερος μυς και αυτός που ευθύνεται για τη σταθερότητα του σώματος, αφού επηρεάζει την ισορροπία, το εύρος κινήσεων, την κινητικότητα των αρθρώσεων και τη λειτουργία των κοιλιακών οργάνων.
Είναι ο μόνος μυς που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με τα πόδια, είναι υπεύθυνος για την όρθια στάση του σώματος, αλλά και για την ικανότητά μας να περπατάμε. Ένας υγιής ψοΐτης σταθεροποιεί τη σπονδυλική στήλη και παρέχει στήριξη μέσω του κορμού, παρέχοντας ταυτόχρονα μια καλή στήριξη στα κοιλιακά όργανα.
Κάποιες πρόσφατες μελέτες, θεωρούν τον ψοΐτη ένα όργανο αντίληψης που αποτελείται από βιο-ευφυείς ιστούς, οι οποίοι ενσαρκώνουν, κυριολεκτικά, τη βαθύτερη επιθυμία μας για επιβίωση και ανάπτυξη. Είναι δηλαδή, ο αγγελιοφόρος του κεντρικού νευρικού συστήματος και κατά συνέπεια, των συναισθημάτων («πεταλούδες στο στομάχι»). Αυτό συμβαίνει γιατί ο ψοΐτης συνδέεται με το διάφραγμα μέσω του συνδετικού ιστού (φάσια).
Ο γρήγορος τρόπος ζωής και το άγχος παράγουν αδρεναλίνη που σε βάθος χρόνου προκαλούν ένταση στον ψοΐτη. Όταν ο μυς βρίσκεται σε διαρκή ένταση λόγω του άγχους, με την πάροδο του χρόνου αρχίζει να κονταίνει και να σκληραίνει. Έτσι δυσκολεύεται η στάση του σώματος και οι λειτουργίες των οργάνων που βρίσκονται στην κοιλιακή χώρα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πόνοι στην πλάτη, οσφυαλγίες, προβλήματα στους δίσκους, εκφυλισμός του ισχίου, επώδυνες περίοδοι και πεπτικά προβλήματα.
Επιπλέον, όταν ο ψοΐτης βρίσκεται σε ένταση, στέλνει σήματα στο νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα να παρεμβαίνει στην κίνηση των υγρών του σώματος και να επηρεάζει τη διαφραγματική αναπνοή. Στην πραγματικότητα, ο ψοΐτης συμμετέχει τόσο πολύ άμεσα στις βασικές φυσικές και συναισθηματικές αντιδράσεις, που όταν βρίσκεται σε χρόνια ένταση, στέλνει συνεχή μηνύματα κινδύνου στο σώμα, με αποτέλεσμα να ευθύνεται για την εξάντληση των επινεφριδίων αδένων και του ανοσοποιητικού συστήματος. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τη στάση του σώματος όταν καθόμαστε ή από τις καθημερινές μας συνήθειες, που μειώνουν τις φυσικές μας κινήσεις και συστέλλουν ακόμα περισσότερο το μυ.
Ο ψοΐτης είναι ο βαθύτερος μυς και αυτός που ευθύνεται για τη σταθερότητα του σώματος, αφού επηρεάζει την ισορροπία, το εύρος κινήσεων, την κινητικότητα των αρθρώσεων και τη λειτουργία των κοιλιακών οργάνων.
Είναι ο μόνος μυς που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με τα πόδια, είναι υπεύθυνος για την όρθια στάση του σώματος, αλλά και για την ικανότητά μας να περπατάμε. Ένας υγιής ψοΐτης σταθεροποιεί τη σπονδυλική στήλη και παρέχει στήριξη μέσω του κορμού, παρέχοντας ταυτόχρονα μια καλή στήριξη στα κοιλιακά όργανα.
Κάποιες πρόσφατες μελέτες, θεωρούν τον ψοΐτη ένα όργανο αντίληψης που αποτελείται από βιο-ευφυείς ιστούς, οι οποίοι ενσαρκώνουν, κυριολεκτικά, τη βαθύτερη επιθυμία μας για επιβίωση και ανάπτυξη. Είναι δηλαδή, ο αγγελιοφόρος του κεντρικού νευρικού συστήματος και κατά συνέπεια, των συναισθημάτων («πεταλούδες στο στομάχι»). Αυτό συμβαίνει γιατί ο ψοΐτης συνδέεται με το διάφραγμα μέσω του συνδετικού ιστού (φάσια).
Ο γρήγορος τρόπος ζωής και το άγχος παράγουν αδρεναλίνη που σε βάθος χρόνου προκαλούν ένταση στον ψοΐτη. Όταν ο μυς βρίσκεται σε διαρκή ένταση λόγω του άγχους, με την πάροδο του χρόνου αρχίζει να κονταίνει και να σκληραίνει. Έτσι δυσκολεύεται η στάση του σώματος και οι λειτουργίες των οργάνων που βρίσκονται στην κοιλιακή χώρα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πόνοι στην πλάτη, οσφυαλγίες, προβλήματα στους δίσκους, εκφυλισμός του ισχίου, επώδυνες περίοδοι και πεπτικά προβλήματα.
Επιπλέον, όταν ο ψοΐτης βρίσκεται σε ένταση, στέλνει σήματα στο νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα να παρεμβαίνει στην κίνηση των υγρών του σώματος και να επηρεάζει τη διαφραγματική αναπνοή. Στην πραγματικότητα, ο ψοΐτης συμμετέχει τόσο πολύ άμεσα στις βασικές φυσικές και συναισθηματικές αντιδράσεις, που όταν βρίσκεται σε χρόνια ένταση, στέλνει συνεχή μηνύματα κινδύνου στο σώμα, με αποτέλεσμα να ευθύνεται για την εξάντληση των επινεφριδίων αδένων και του ανοσοποιητικού συστήματος. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τη στάση του σώματος όταν καθόμαστε ή από τις καθημερινές μας συνήθειες, που μειώνουν τις φυσικές μας κινήσεις και συστέλλουν ακόμα περισσότερο το μυ.
Πολλές από τις στάσεις της yoga, για παράδειγμα, βοηθούν στην απελευθέρωση της περιττής έντασης του ψοΐτη, καθώς ένας χαλαρός μυς επιτρέπει τη ροή, το παιχνίδι με τη ζωή, την ανάπτυξη της ζωτικότητας και τη δημιουργική έκφραση.
Ένας ψοΐτης χωρίς ένταση επιτρέπει την επιμήκυνση του μπροστινού μέρους των μηρών , επιτρέποντας στα πόδια και στη λεκάνη να κινούνται πιο ομαλά και ανεξάρτητα. Βελτιώνει τη θέση της σπονδυλικής στήλης και του κορμού, με συνέπεια τη βελτίωση των λειτουργιών των κοιλιακών οργάνων, την αναπνοή και την καρδιά.
Καλλιεργώντας την υγεία του ψοΐτη αναζωπυρώνεται η ζωτική μας ενέργεια και συνδεόμαστε εκ νέου με το δημιουργικό δυναμικό μας.
Σε ορισμένες ανατολικές φιλοσοφίες, ο ψοΐτης είναι γνωστός ως «ο μυς της ψυχής», ένα κύριο ενεργειακό κέντρο του σώματος. Όσο πιο ευέλικτος και δυνατός, τόσο πιο άνετη η ροή της ζωτικής ενέργειας στο σώμα.
Ο ψοΐτης είναι ένα όργανο παροχής ενέργειας, ένας πυρήνας που μας συνδέει με τη γη, επιτρέποντάς μας να δημιουργήσουμε μια ισχυρή και ισόρροπη στήριξη από το κέντρο της λεκάνης μας. Έτσι, η σπονδυλική στήλη μακραίνει και μέσω αυτής ρέει η ζωτικότητά μας.
ΠΗΓΗ: https://www.awakengr.com
Ασημίνα Φρατζέσκου
999 Views
