Αντώνης Σωτήρης Στάμος
Τη φώναζαν Τερέζκα, υποκοριστικό του Τερέζα και το 1948 φιλοξενούνταν σε άσυλο για παιδιά που επιβίωσαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν της ζήτησαν να ζωγραφίσει το σπίτι της, η Τερέζκα ζωγράφισε ακανόνιστες γραμμές.
Η μόνη εικόνα που είχε στο μυαλό ήταν το χάος και η φρίκη του πολέμου. Μεγάλωσε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία, οι γονείς της είχαν πεθάνει.
Ήταν απ’ τα “τυχερά” παιδιά που επιβίωσαν. Μεταφέρθηκαν σε ορφανοτροφεία και περίμεναν μάταια τις οικογένειές τους να επιστρέψουν. Τα περισσότερα δεν ήξερα το όνομά τους, πότε γεννήθηκαν, ούτε καν τη μητρική τους γλώσσα.
Η μικρή Τερέζα φωτογραφήθηκε από τον Ντέιβιντ Σίμουρ. Γεννήθηκε στην Βαρσοβία με το όνομα Ντάβιντ Ζίμιν και απαθανάτισε πολλές ιστορικές στιγμές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1948, η UNICEF του ανάθεσε να ταξιδέψει σε πέντε Ευρωπαϊκές χώρες, Αυστρία, Ελλάδα, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Πολωνία και να φωτογραφίσει τα παιδιά που επέζησαν.
Πολλές απ’ τις φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό LIFE με το εξής μήνυμα: «Μετά από τέσσερα χρόνια ειρήνης, τα Χριστούγεννα είναι κάτι περισσότερο από άλλη μία καταθλιπτική μέρα του χειμώνα. Τότε για πολλούς σήμαινε μόνο κρύο και πείνα, ενώ τώρα υπάρχει φαγητό και ζεστασιά. Τότε δεν υπήρχαν δώρα, τώρα υπάρχουν παιχνίδια.
Για έξι χώρες, αυτά θα είναι τα πιο λαμπρά Χριστούγεννα απ’ όταν ξέσπασε ο πόλεμος. Αλλά αυτά τα Χριστούγεννα στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Αυστρία, την Πολωνία και τη Γιογκοσλαβία, εκατομμύρια δεν θα τραγουδούν, παρά μόνο θα ελπίζουν.
Στο Άουσβιτς είχαν μεταφερθεί 216.000 παιδιά και μέχρι το τέλος του πολέμου είχαν επιβιώσει μόλις 451. Και αυτά έζησαν επειδή τελείωσε ο πόλεμος»…
via
