Αθανασία Τσέλλου
Αναμφίβολα, η ξενομανία, η οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση που έχουν αγγίξει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια επιδρούν ραγδαία στη συναισθηματική κατάσταση των Ελλήνων, ανεξαρτήτως ηλικίας. Η διάθεση των ανθρώπων είναι μελαγχολική, ενώ οι οικονομικές υποχρεώσεις δεν επιτρέπουν ονειροπολήσεις για γάμους και σπίτια. Παράλληλα, πολλά ζευγάρια καταλήγουν στο χωρισμό γιατί πιστεύουν πως με κάποιον άλλον θα ήταν διαφορετικά και φυσικά μετά βρίσκονται αντιμέτωποι με παρόμοιες καταστάσεις που το μόνο που έχει αλλάξει είναι ο συνομιλητής τους.
Αρκετοί είναι αυτοί που διαλέγουν να είναι ερωτικά μόνοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ή σε επιφανειακές, εφήμερες σχέσεις που είναι σήμερα εύκολες, αλλά δεν τους γεμίζουν. Παρακολουθούμε ανθρώπους κλεισμένους στο καβούκι τους λόγω του εγωισμού τους, μέσα στην ατομικιστική κοινωνία που ζούμε. Σήμερα ο νέος, καθισμένος πίσω από ένα κομπιούτερ, μπορεί να πει τα πάντα, να παρουσιάσει εξιδανικευμένα τον εαυτό του, χωρίς να βλέπει τον άλλο και χωρίς να ξέρει με ποιον έχει να κάνει.
Ζούμε σε μία εποχή που πλέον οι άνθρωποι δεν κάνουν όμορφα όνειρα. Δεν κλίνουν τα ρήματα στον μέλλοντα. Κι αν χαθεί το μέλλον, το πρώτο που θα πεθαίνει είναι το παρόν. Αν προσέξτε γύρω σας θα δείτε πως οι μόνοι που κλίνουν ακόμα τα ρήματα στον μέλλοντα είναι οι ερωτευμένοι. Τους έχετε ακούσει ή παρατηρήσει ποτέ τον τρόπο που μιλάνε ή σχεδιάζουν το μέλλον τους; Οι ερωτευμένοι κάνουν σχέδια συνεχώς, γιατί είναι σε επαφή με την ενέργεια της αγάπης. Όταν είσαι στο έλεος ενός πάθους, ενός οποιουδήποτε πάθους, είσαι κυριευμένος από αυτή την ενέργεια.
Η σχέση βοηθάει την προσωπική μας εξέλιξη. Να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Ο έρωτας μας συνδέει με τη χαρά που αισθανόμαστε γνωρίζοντας την ύπαρξη του άλλου. Μας φέρνει σε επαφή με την αίσθηση της πληρότητας. Στον έρωτα ισχύει το «εγώ αγαπώ τον εαυτό μου καθώς βλέπω στην αντανάκλαση του σ’ εσένα».
Ο καθένας στήνει το τσίρκο του όπως μπορεί. Πράγματι, η ζωή είναι μια ευαίσθητη και απρόβλεπτη ισορροπία. Όχι μόνο θα πρέπει να αφεθείς να σε παρασύρει το κύμα, αλλά επίσης είναι βέβαιο πως δεν είναι όλα τα κύματα για σέρφινγκ. Για να κάνεις σέρφινγκ πρέπει να είσαι διατεθειμένος να αντιμετωπίσεις πράγματα που δεν μπορείς να προβλέψεις.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα του τα φέρει η ζωή στο μέλλον. Κανείς δεν γεννιέται έμπειρος, και είναι απολύτως απαραίτητο να είσαι διατεθειμένος να βουλιάξεις μια και δυο φορές, ή να αντέξεις κάποιες πτώσεις που θα σου αφήσουν μελανιές ή σημάδια, αλλά και εμπειρίες, ώστε να ξέρεις πως θα διαχειριστείς το επόμενο κύμα που θα σου έρθει.
Το παραδέχομαι! Δεν αρκούν μόνο τα όνειρα ή η φαντασία ή ο έρωτας ή τα σχέδια ή οι επιθυμίες για να μπορούμε να επιβιώσουμε σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή που ζούμε. Ωστόσο, δεν σου φαίνεται βαρετό να ξέρεις όλα όσα θέλεις να σου συμβούν; Είναι το ίδιο με το να είσαι μόνος. Δεν υπάρχει μαγεία. Έχουμε την επιλογή να ζήσουμε τη ζωή σαν οδηγοί του μετρό, ξέροντας με κάθε λεπτομέρεια πού πάμε και πώς είναι η διαδρομή, αλλά ταυτόχρονα έχουμε και την επιλογή να ζήσουμε ως σέρφερ. Ακολουθώντας το κύμα κι όπου μας βγάλει..
