H ιστορία είναι γνωστή σε όλες μας: Αγόρι συναντά κορίτσι. Το αγόρι λέει στο κορίτσι ότι θα το αγαπά για πάντα. Στη συνέχεια όμως το αγόρι κάνει στροφή 180 μοιρών και λέει στο κορίτσι ότι είναι καλύτερα να… μείνουν φίλοι.
Και τότε το αγόρι αρχίζει να βγαίνει, να ξενυχτάει και να βάζει στο Facebook φωτογραφίες με κοπέλες και με πάρτι. Το κορίτσι εντωμεταξύ καταρρέει και λέει στις φίλες της πως είναι άδικο εκείνος να έχει ξεπεράσει τόσο εύκολα τη σχέση τους, ενώ εκείνη να αναλύει ακόμα τους λόγους που χωρίσανε.
Από τις σελίδες της ερευνητικής ψυχολογίας, ένα νέο φως διαφαίνεται στο πως βιώνουν άνδρες και γυναίκες τον χωρισμό. Μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου του Binghamton, βασισμένη σε δεδομένα από 50.000 άτομα από 96 χώρες, αποκαλύπτει ότι το 85% των γυναικών θα βιώσουν στη ζωή τους μια ερωτική απογοήτευση. Ωστόσο, φαίνεται πως οι άνδρες ξεπερνούν πιο εύκολα έναν χωρισμό σε σχέση με το γυναικείο φύλο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, παρόλο που κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από έναν χωρισμό, οι άνδρες κατά μέσο όρο νιώθουν λιγότερο πόνο από ό,τι οι γυναίκες. Αυτή η διαφορά δεν οφείλεται στην έλλειψη αγάπης των ανδρών προς τις συντρόφους τους, αλλά στη βιολογική τους φύση. Οι γυναίκες, κατά βάση, επενδύουν περισσότερο σε μια σχέση λόγω της έμφυτης τάσης για μητρότητα, κάτι που τις κάνει να βιώνουν το χωρισμό με έντονοτερα συναισθήματα.
Ενδιαφέρον προσφέρει μια άλλη πτυχή της μελέτης που αφορά τις συμπεριφορές των ανδρών μετά τον χωρισμό. Συγκεκριμένα, φαίνεται ότι οι άνδρες είναι πιο πιθανό να ακολουθήσουν αυτοκαταστροφικές στρατηγικές, σε αντίθεση με τις γυναίκες που βιώνουν περισσότερο τη θλίψη. Αυτό αποδίδεται στη διαφορετική τάση των φύλων στο να διαχειρίζονται τη συναισθηματική τους φόρτιση: οι γυναίκες τείνουν να διατηρούν τη σχέση, ενώ οι άνδρες να διαφυλάξουν την αυτοεκτίμησή τους.
Η ίδια έρευνα επισημαίνει ότι, ενώ οι γυναίκες μπορεί να χάνουν τον αυτοσεβασμό τους μετά από έναν χωρισμό, στη συνέχεια είναι σε θέση να κάνουν καλύτερες επιλογές και να ανακτήσουν τη δύναμή τους. Αντιθέτως, οι άνδρες συχνά κρύβουν τη θλίψη τους και την αντιμετωπίζουν με εξωστρεφείς δραστηριότητες.
Το συμπέρασμα που αναδεικνύεται είναι ότι και τα δύο φύλα βιώνουν τον πόνο του χωρισμού, αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Η έλλειψη συναισθηματικής ανάπτυξης και η δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων αποτελεί έναν κοινό παρονομαστή που επηρεάζει αμφότερα τα φύλα. Η ικανότητα να εκφράζεται ανοικτά το συναίσθημα θα οδηγήσει σε πιο ισορροπημένες και ευτυχισμένες σχέσεις, αποτελώντας ένα βήμα προς την προσωπική και συναισθηματική ανάπτυξη κάθε ατόμου.