Δάσκαλε, την ηρεμία πως την κατακτάς;

– Δάσκαλε, την ηρεμία πως την κατακτάς;

– Η ζωή παιδί μου, είναι ροή. Προχωράει αδιάκοπα και δεν νοιάζεται για τη δική σου κατάσταση.

Η ζωή ακόμα, είναι δημιουργία. Κάθε στιγμή, αναπλάθει τον εαυτό της και ξαναδημιουργείται. Όλα τα τμήματά της συμβάλλουν σε αυτό. Ακόμα και η δική σου στάση.

Μπροστά μας, βγαίνουν προβλήματα. Καλούμαστε να τα επιλύσουμε. Άλλο πράγμα το πρόβλημα, άλλο πράγμα η λύση του.

Το μπλοκάρισμα προκαλείται όταν ο νους εστιάζει στο πρόβλημα και όχι στη λύση του. Όταν το κοιτάς, το γιγαντώνεις, ενώ θα έπρεπε να διαθέτεις την ενέργειά σου στη λύση. Εκεί βρίσκεται η απάντηση που ψάχνεις. Στη λύση.

Όποτε κάνεις βήματα για τη λύση, δημιουργείς, και είσαι σύμφωνος με τη ροή.

Όποτε εστιάζεις στο πρόβλημα, κολλάς στο παρελθόν, και η ζωή σε προσπερνάει. Το πρόβλημα, κάποτε γεννήθηκε. Τώρα, είναι παρελθόν. Η εστίαση σε αυτό, φέρνει ταραχή. Η χρόνια ταραχή, σωματοποιείται, και εκφράζεται με την ασθένεια. Έτσι δημιουργείς σε αντίθεση με τη ροή, και διαμέσου του ταραγμένου νου.

Αν ξέρεις τη λύση στο πρόβλημά σου, βάδισε προς αυτή, και ξεκίνα να δημιουργείς. Έτσι ο νους ευφραίνεται, μπαίνει σε καινούργια μονοπάτια, και η δημιουργία σου έχει ξεφύγει από το πρόβλημα που γεννήθηκε στο παρελθόν, και μπαίνει στη διαδρομή της ροής, η οποία δεν κοιτάζει πίσω.

Αν δεν ξέρεις τη λύση, εμπιστεύσου λίγο περισσότερο τη δύναμη της ζωής σε αυτό. Ίσως η λογική σου να μην βλέπει όλες τις πληροφορίες, οι πεποιθήσεις σου να είναι πολύ παγιωμένες, η αντίληψή σου ελλιπής, ο φόβος σου πολύ μεγάλος. Ίσως κάνεις μεγάλο θόρυβο και δεν ακούς την απάντηση. Ίσως την απορρίπτεις χωρίς να έχεις αφήσει περιθώριο στην καρδιά σου να σου μιλήσει.

Και πάνω από όλα, μέσα στη ταραχή και τον εγκλωβισμό που δημιουργεί ένα πρόβλημα, ζήτησες ποτέ να ακούσεις κάποια λύση, δείχνοντας εμπιστοσύνη στο καινούργιο, και επιτρέποντας στο παλιό να αποχωρήσει;

Να ξέρεις, η ροή, ζητάει θυσία. Η ζωή, θα προχωρήσει αδιαφορώντας για τις πεποιθήσεις σου.