Νάνσυ Παναγιώτου
Ο πρόεδρος ενός ελληνικού χωριού, στο οποίο ο πολιτισμός έχει αργήσει να φτάσει ακόμα…
ανακοινώνει στους λιγοστούς κατοίκους πως πρόκειται να επισκεφτεί την Αθήνα, με σκοπό να τους μεταφέρει την εικόνα των μεγαλουπόλεων και τις συνήθειες των κατοίκων τους .
– Ύστερα από απουσία λίγων ημερών , ο πρόεδρος επιστρέφει εντυπωσιασμένος στο χωριό και αφηγείται…
στους κατοίκους διάφορες καταστάσεις που βίωσε στην Αθήνα .
Αφού αναφέρθηκε σε πολλά περιστατικά , στάθηκε περισσότερο σε ένα συγκεκριμένο που του έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση :
– Αγαπητοί μου φίλοι, αυτό που είδα με τα μάτια μου δεν θα το πιστέψετε.
– Τα αυτοκίνητα στην Αθήνα πετάνε!
– Ξαφνικά εκεί που τα βλέπεις να τρέχουν στο δρόμο , αρχίζουν να ανεβαίνουν ψηλά και μετά από λίγο ξανακατεβαίνουν!
– Aλλες φορές περνάνε ακόμα και πάνω από θάλασσα!
Προφανώς , ο κακόμοιρος ο πρόεδρος δεν κατάλαβε πως τα αυτοκίνητα ανεβαίνουν ψηλά , γιατί απλούστατα ανεβαίνουν σε μεγάλες και ψηλές γέφυρες . Ακούγοντας όλα αυτά ο Γιωρίκας και μη μπορώντας να πιστέψει αυτά που άκουγε , αποφάσισε να πάει στην Αθήνα για να δει αυτά που έλεγε ο πρόεδρος . Ζήτησε τη συμβουλή του προέδρου κι αυτός του είπε να προσέχει να μην μπαίνει σε αυτοκίνητα που πετάνε , γιατί είναι πολύ επικίνδυνο . Έτσι λοιπόν, ο Γιωρίκας φτάνει στην Αθήνα και σύμφωνα με τις οδηγίες του προέδρου , φωνάζει ένα ταξί για να τον πάει στο ξενοδοχείο .
Οδηγός:
– Πού πάτε κύριε;
Γιωρίκας:
– Στην λεωφόρο Αλεξάνδρας .
Οδηγός:
– Σε ποιο ύψος;
Αμέσως ο Γιωρίκας γουρλώνει τα μάτια, τεντώνεται και κουνώντας επιδεικτικά …
το δάκτυλο λέει στον οδηγό…
– Aμα πετάξεις ρε πού**τη σε γ@μ**σα!
