Σε μια ακόμη δήλωση που προκαλεί, ο δήμαρχος Βόλου, Αχιλλέας Μπέος, επιχείρησε να απαντήσει στις κατηγορίες περί ρατσισμού, χρησιμοποιώντας ένα προσωπικό επιχείρημα που προκάλεσε έκπληξη και έντονες αντιδράσεις.
Οι δηλώσεις που «άναψαν φωτιές»
Καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, ο Αχιλλέας Μπέος προσπάθησε να αντικρούσει τις κατηγορίες περί ρατσιστικής συμπεριφοράς λέγοντας χαρακτηριστικά: «Έχω πάει με μαύρες σε μικρή ηλικία, σεξουαλικά». Και συμπλήρωσε: «Βέβαια ήταν “θεά”, δεν ήταν απλή έγχρωμη για να πάω…».
Η προσπάθειά του να παρουσιάσει προσωπικές ερωτικές εμπειρίες ως απόδειξη του ότι δεν είναι ρατσιστής, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, κυρίως για τον σεξιστικό και στερεοτυπικό χαρακτήρα των λόγων του. Η δημόσια συζήτηση στα κοινωνικά δίκτυα πήρε φωτιά, με πολλούς να καταγγέλλουν την αναπαραγωγή ξεπερασμένων αντιλήψεων και φυλετικών φετιχισμών.
Υπόθεση Τετέι και απολογία Μπέου
Ο δήμαρχος αναφέρθηκε και στο περιστατικό με τον ποδοσφαιριστή Τετέι, τον οποίο είχε αποκαλέσει «μαϊμού» σε αγώνα της Κηφισιάς με τον Βόλο. Σύμφωνα με τον ίδιο, η φράση του παρερμηνεύτηκε, καθώς όπως είπε, δεν απευθύνθηκε προσωπικά στον παίκτη αλλά στον διαιτητή, σε τρίτο πρόσωπο. «Ήταν μια παγίδα, είχαν παρακάμερα, ήξεραν ότι θα αντιδράσω…», υποστήριξε, αφήνοντας αιχμές για σκοπιμότητες εις βάρος του.
Παράλληλα, ο Μπέος αποκάλυψε πως η υπόθεση θα κριθεί σύντομα σε δικαστήριο, υπονοώντας ότι το τελικό αποτέλεσμα θα αποκαταστήσει την εικόνα του.
Η γραμμή υπεράσπισης και τα όρια της δημόσιας ρητορικής
Ο Αχιλλέας Μπέος επικαλέστηκε τη μακροχρόνια συνεργασία του με «δεκάδες έγχρωμους ποδοσφαιριστές και υπαλλήλους», τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αμερική, ως τεκμήριο μη ρατσιστικής συμπεριφοράς. Ωστόσο, η επιλογή του να αναφερθεί με τόσο προσωπικό τρόπο στις ερωτικές του εμπειρίες, όχι μόνο δεν ενίσχυσε τη θέση του, αλλά προκάλεσε νέες αντιδράσεις για την ακατάλληλη φύση των δηλώσεών του.
Τι δείχνει αυτή η υπόθεση για το δημόσιο λόγο στην Ελλάδα
Η υπόθεση Μπέου έρχεται να υπενθυμίσει τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ελευθερία της έκφρασης και στην αναπαραγωγή προσβλητικών στερεοτύπων. Σε μια εποχή που η κοινωνική ευαισθητοποίηση γύρω από ζητήματα ρατσισμού, σεξισμού και διακρίσεων έχει αυξηθεί, οι δημόσιες τοποθετήσεις πολιτικών προσώπων αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Το ζήτημα δεν είναι μόνο τι λέγεται, αλλά και πώς λέγεται – και κυρίως, τι υπονοεί. Οι δηλώσεις Μπέου, ανεξαρτήτως προθέσεων, ανοίγουν για ακόμη μια φορά τη συζήτηση γύρω από την ποιότητα του δημόσιου λόγου και το πώς η πολιτική ηγεσία οφείλει να στέκεται με υπευθυνότητα απέναντι σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα.
 
					 
							 
			
 
		 
		 
		 
		 
		 
		 
		 
		 
		 
		